[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Ik keek Olivia nog steeds aan.
Ik knikte "geen dank daar zijn we voor." glimlachte ik.
Het eekhoorntje liep uiteindelijk een boom in.
Ik zag Olivia sneu kijken toen het eekhoorntje weg was.
Ik legde een hand op haar schouder.
ze schrok even maar het was ook snel weer goed.

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk barst ik weer in tranen uit.
Ik was bang en ik vond het erg dat ik Edward niet meer vertrouwde .. dat hij niet meer wist wat hij met me moest doen.
Het liefste had ik nu veilig uit het raam willen zitten kijken, of lekker in de regen willen wandellen om de zorgen wat van me af te spoelen.
Maar ik was nu nog in het bos, dicht bij het huis, van de man die me zonet wou neerschieten.

Merel :
Ik ging voor haar zitten en sloeg mijn armen om haar heen.
Ze huilde tegen me uit.
Ik veegde uit eindelijk wat tranen uit haar gezicht.
"Het is goed je mag bang zijn."

Olivia Elaine Newton

Merel was de beste vriendin die ik maar kon wensen, ik was zo blij dat ik haar had leren kennen .. denk ik dan bij mezelf.
Ik snik nog even wat '' ik vind het ook erg dat ik bang ben voor Edward maar ik kan er niets aan doen, het blijft maar in mijn hoofd spoken '' zeg ik dan.

Merel :
Ik begreep het allemaal wat ze zei.
"Je moet het de kans geven om je angst te over winnen"

Ik stond weer op want van al dat gehurkt zitten kreeg ik last van mijn rug van.
Ik rekte een beetje en gaf toen mijn hand aan Olivia.
"Kom we gaan rustig naar binnen."
Olivia wou eerst terug trekken maar gaf zich al snel over.
We liepen samen rustig het huisje binnen.
De mannen waren allemaal druk in gesprek.
Ze waren zelfs zo druk bezig dat ze niet eens in de gaten hadden dat we er stonden.

Olivia Elaine Newton

Nog steeds wat angstvallig blijf ik staan.
Één van de wolven komt op me afgelopen, hij legt een tak voor me neer.
Even weet ik niet wat ik moet doen, net wou hij me nog opeten en nu wil hij opeens spelen ?

Merel :
Ik pakte de tak voor ons op en gooide hem naar de andere kant van de kamer.
De wolf rende er achter aan en kwam toen snel weer terug.
Opeens hadden de jongens door dat we er ook nog waren.
"Hey meiden kom erbij !" riep Robin.
Ik ging weer naast Ivon zitten.
Blijkbaar hadden ze het naar hun zin.

Olivia Elaine Newton

Ik schrok een beetje van Robin zijn geroep maar ging uiteindelijk zitten.
Fly kijkt me even met een grijns aan, ik kijk maar even naar mijn handen die ik op schoot heb gelegd.
Edward wilt even mijn hand vastpakken maar ik trek snel mijn hand weg.

Merel :

"Fly waar kennen Robin en jij elkaar van ?"
Fly keek me even aan en ik zag hem even na denken.
"Nou Robin vertel het ze !" zei die lachend.
Robin werd een beetje rood.

en schudde zijn hoofd.
"nee Fly jij."
Voor ik het wist zaten er 2 mannen blozend voor me.
Ivon begon te lachen om hun gezichten.

Olivia Elaine Newton

Ik blijf wat voor me uitkijken, ik kijk even naar Fly en Robin waarom zouden ze zo rood worden ? vraag ik me dan af.
Uiteindelijk zeg ik '' dus Fly verteld u maar .. ik ben wel benieuwd, en ik heb wat van u tegoed aangezien ik net half door u uit de boom ben geschoten ''

Merel :
Ik probeerde mijn lach in te houden toen Olivia dat zei.
"Ja dat ben ik u wel verontschuldigt " knikte die.

Ik ging even goed zitten voor de zekerheid dat ik in de lach zou schieten.
Robin werd maar rooier en rooier.
Fly kuchte een paar keer en keek nog even rond.
Toen kuchte die weer.
"Kom op Fly!"riepen we alle 3.

Olivia Elaine Newton

Spontaan kreeg ik de smaak weer een beetje te pakken.
Hij kijkt nog wat om zich in, ik kuch even '' ik wacht op nadere uitleg '' zeg ik dan.
Hij kijkt me even aan '' ik ga niet eerder weg voordat ik uitleg heb gehad '' antwoord ik dan nog.

Merel :
Ik keek even naar Olivia die had zo te zien haar angst even opzij gezet.

Olivia Elaine Newton

'' Ik wacht nog steeds hoor '' zeg ik dan.
Hij kijkt me even aan en lacht dan wat '' u bent erg nieuwsgierig, niet ? '' zegt hij dan.
Ik kijk hem aan '' misschien '' zeg ik dan zo onschuldig mogelijk.
Even schud ik mijn hoofd '' maar we hebben het nu niet over mij, u moet uw verhaal vertellen '' zeg ik dan.
Robin blijft maar roder worden '' Robin adem is een keer ! '' roep ik dan uit omdat ik dacht dat hij zijn adem in hield.
Opeens barsten ze allemaal in lachen uit '' wat ? '' zeg ik dan verbaasd.
Uiteindelijk schud Fly zijn hoofd, hij denkt even na net alsof hij de juiste woorden aan het zoeken is.
'' Het is al een tijdje geleden dat we elkaar ontmoet hebben, we hebben elkaar ontmoet tijdens een vergadering van ... '' zegt hij dan, hij valt even stil en durft me niet aan te kijken.
'' Van ? '' zeg ik dan.
'' Het was een vergadering bij een soort van club .. er waren namelijk nogal .. heel wat mensen .. die uhhmm .. jouw vader niet mochten, en tja jij was er .. het was dus een soort van haatgroep '' zegt hij dan wat rood.
Ik verschiet even van kleur en kijk hem dan met grote ogen aan '' er is een hele groep die me dood wilt ? '' roep ik dan nog net niet uit.

Merel :
Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en liep het huis uit.
Robin liep snel achter me aan.
"Een haatclub !!" schreeuw ik uit.
"Heeft ze al niet genoeg geleden !?"
Robin keek me even geschokt aan.

Hij stond opeens erg dicht bij me.
"Merel ook jij weet wat haar vader tot in staat was."
Ik knikte maar kon het eigenlijk ook niet geloven.

Ik liep snel door maar Robin hield me tegen.

Olivia Elaine Newton

Ik sta op en loop naar de deur toe '' Olivia wacht ! '' hoor ik Edward nog zeggen, maar ik luister niet.
Ik stap de deur uit en ren weg, nergens voel ik me op dit moment veilig .. straks kom ik weer iemand tegen die me wilt vermoorden .. ooit zal er eens iemand zijn die me niet red.
Denk ik dan bij mezelf.
Na een heel stuk rennen struikel ik over een boomwortel heen, ik blijf op de grond liggen en barst in tranen uit.
Opeens staat er iemand bij me, diegene hurkt zich.
Ik schrik me rot en schiet gelijk overeind, het is Edward.
Hij komt voor me zitten '' Olivia rustig maar, ik ben het maar '' zegt hij dan lief.
De tranen stromen over mijn wangen, ik was moe, bang en ik voelde me vies.
'' Straks wilt iedereen me vermoorden '' zeg ik dan snikkend '' misschien moet ik maar ergens afgelegen gaan wonen '' zeg ik er nog snikkend en huilend achteraan.
Edward kijkt me medelijdend aan '' Olivia, niemand zou dat doen, je bent geweldig. En ik zal er persoonlijk voor zorgen dat niemand je iets doet .. ik zal bij je blijven '' zegt hij dan.
'' Wil je naar het paleis terug ? '' vraagt hij dan nog.
Voor ik antwoord geef val ik in slaap, ik word opgetild door Edward, ik leg mijn hoofd tegen hem aan terwijl ik slaap.
'' Niets zal je gebeuren, dat beloof ik je '' zegt hij dan nog zacht tegen me.

Merel :

Ik had knallende ruzie met Robin en er werd dingen gezegd dat niet iedereen wilt horen.
Maar uiteindelijk gaf ik hem gelijk.
Hij kon er ook niks aan doen.

Ik zuchtte en liep samen met hem terug naar het huis.
Ivon stond daar bij de paarden.
"Het lijkt me een goed plan om te vertrekken."
Ik knikte.

Al snel waren we terug bij het paleis en hadden we Fly vaarwel gezegd.
Zo ging er weer een week voorbij.
We gaan zo snel omdat in die week Olivia een drama was.
Vol angst en vol verdriet.
Ze durfde zelf niet haar eigen huis uit.
Ik en Ivo waren closer dan vroeger en weken niet van elkaar zijden.
Hij kwam vaak s'nachts bij me wat erg fijn voelde.

Robin was ondertussen in training gegaan als ridder.
Ja dat gaat snel he.
Hij wou wat betekenen voor mij en Olivia en is zo gaan trainen om ons later te verdedigen.
Ik kom vaak bij hem kijken en doe ook vaak stiekem mee met de training.

Ik was de laatste tijd erg misselijk en voelde me niet heel goed wat er was ik denk een koutje gevat of zo.

Edward zat alle dagen bij Olivia hij probeerde haar te helpen wat niet altijd lukte.

Ik liep door de hallen.
En kwam Edward tegen.
"En?" Hij schudde zijn hoofd.
Ik baalde dat Olivia zo erg achteruit is gegaan.

Ik wreefde over mijn buik hij voelde anders aan.
Voor ik het wist moest ik weer rennen.
Ik stond voor een bak en keek in de spiegel.
"Wat zie ik er verschrikkelijk uit zeg! "

Maar dat kon ook niet na een lang gesprek over de bruiloft want ja die zijn we ook zeker niet vergeten.
de bruiloft was even in stille wateren gelaten in verband met Olivia.

Opeens voelde ik 2 handen in mijn zij ik schrok en keek achterover.
Ik voelde als gewoonlijk weer 2 lippen op de mijne en begon te glimlachen.
"Dag schoonheid!"

Ivon had het de laatste tijd erg druk want ja hij is de rechterhand van Edward en omdat Edward momenteel voor Olivia zorgde moest Ivon de dingen rond en om het paleis regelen.

Hij was ook weer snel weg.
Ik zuchtte en liep de hallen door totdat ik bij een houten deur kwam.
Ik deed hem open en kwam uit op de trainings veld van de ridders.
Robin was druk bezig met de pijl en boog zijn specialiteit.
Ik ging achter hem staan en net op het moment dat die wou schieten...

"Hoi , hoe gaat het vandaag !?" Robin schrok en de pijl ging zo langs het doel.
Ik schoot in de lach.
Robin keek achterover en toen die zag dat ik het was begon die ook te lachen.

De trainer kwam al snel erbij.
"Robin aan het werk graag , lachen doe je in je vrije tijd maar."

Ik keek streng naar Robin "Ja Robin je hoort wat je moet doen tjop tjop !"

Olivia Elaine Newton

Ik pak even een plaid en loop weer terug naar de vensterbank, ik ga er in zitten en kijk treurig naar buiten.
Het regende, ik zou graag weer eens willen lopen in de regen, de heerlijke verkoelende druppeltjes op mijn hoofd laten vallen .. maar ik durf niet naar buiten toe .. nooit meer, deze kamer was alleen nog maar veilig.
Tenminste hij voelde veilig ..
Edward kwam binnengelopen en kwam bij me staan, het was zo lief dat hij bij me bleef .. maar ik zag dat hij moe was .. ik had hem al vaak gezegd dat hij niet bij me hoefde te blijven en dat ik het zelf wel zou redden maar hij bleef maar bij me.
Ik keek hem aan in zijn vermoeide ogen, elke avond bleef hij wakker en zat hij bij me zodat ik me veilig voelde.
'' Ga alsjeblieft slapen, kom '' zeg ik dan tegen hem.
Ik sta op en leg mijn hand op zijn arm '' alsjeblieft .. ik wil graag dat je even rust '' zeg ik dan nog.
Na een beetje tegenstribbeling knikt hij en gaat hier op het bed liggen.
Al snel valt hij in slaap, ik kijk nog eens naar buiten .. naar de rustgevende regendruppels.
Ik kijk even om me heen, waarom weet ik niet.
Ik loop naar mijn kast toe en pak de onaangeroerde nieuwe cape.
Ik doe hem aan en loop op mijn tenen de kamer uit, voorzichtig loop ik naar beneden.
Voor de deur twijfel ik even maar dan ga ik toch naar buiten toe.
Mijn capuchon had ik nog niet op gedaan.
De regen verwelkomde me al snel met verkoelende druppels op mijn gezicht, voor het eerst sinds tijden genoot ik weer.
Ik begon een soort van dansje te maken en genoot.
Waarom was ik toch zo lang niet naar buiten gegaan ? denk ik dan

Ondertussen :
Edward schrikt wakker, hij zoekt en kijkt uiteindelijk uit het raam.
Daar ziet hij me dansen in de regen.
Zo snel als hij kan rent hij naar Merel toe , als hij haar heeft gevonden roept hij enthousiast uit '' Olivia is aan het dansen in de regen ! ''

Merel :

Ik was aan het kijken bij de training toen plots Edward nar me toe rende.
Hij leek wel blij als een klein kind.
Hij was ook weer snel weg.
Ik deed de capuchon van mijn cape om en keek nog even naar de training.
Opeens voelde ik me weer misselijk en rende snel naar binnen.
Ik kon de kom nog maar net halen.
Maar Ivon stond achter me en zag dat ik aan het overgeven was.
Hij kwam ongerust bij me staan en wreef met zijn hand over mijn rug.
"Gaat het wel ?" Ik schudde mijn hoofd.
Ik vertelde hem dat dit niet de eerste keer deze week was.
Hij pakte mijn hand vast toen ik klaar was en gaf me een kus op mijn voorhoofd.

Ik zag achter hem allemaal papieren die die blijkbaar van zich af had gegooid.
Ik liep er heen en raapte wat papieren op.
"Dat hoeft niet liefste ." zei Ivo lief.
"Nee Ivon je werkt veels te hard je hebt hulp nodig."
Hij glimlachte en hield een hand onder mijn kin.
"Je bent veels te lief voor me."
Ik glimlachte "Je moet goed voor je man zorgen."

Ivon werd weer snel geroepen toen we alle papieren hadden opgeruimd.
Ik maakte me nog meer zorgen om hem dan om mij.

Ik had ondertussen mijn cape afgedaan.
Ik liep de keuken in en vroeg om een kopje kruiden thee.
Dat was lekker rustgevend voor mijn maag.
Ik snapte er maar niks van waarom ik steeds moest over geven.

Olivia Elaine Newton

Ik begon te lachen en kijk naar boven, ik verwelkomde de heerlijke regendruppels.
'' Je danst weer ! Je bent buiten ! Je bent vrolijk ! '' hoor ik dan een vrolijke stem zeggen.
Het is Edward, ik giechel even '' ja ! '' zeg ik dan vrolijk.
Ik stop met dansen en loop naar hem toe, ik grijp zijn handen vast en begin verder te dansen en te springen.
Ik begin zelfs te zingen, iets wat ik nog nooit had gedaan.
Edward begint te lachen, ik stop met zingen en kijk hem met een glimlach aan.
'' Wat ben ik blij dat je dit weer doet '' zegt Edward dan, er komen tranen in zijn ogen.
Ik sla mijn armen om hem heen en geef hem een kus.

Merel :

Ik liet opeens mijn kopje vallen en keek geschrokken naar mijn buik.
Nee dat ga je niet menen!

Opeens kreeg ik een helder moment en daagde het me dat ik over tijd was.
Ik beet even op mijn vinger.
Nee dat mag niet! Dat kan niet ! Wat gaan mensen ooit over me denken !

Iemand uit de keuken kwam snel kijken wat er aan de hand was en ruimde mijn kopje op.
Ik keek niet naar haar ik was ik was ik was even van de kaart.

Ik rende opeens naar mijn kamer en keek in mijn dagboek die ik in een la had zitten.
Ik keek erin en ja hoor ik was over tijd.
Ik kon het wel uit schreeuwen van verdriet.
Dit mag niet herhaalde ik steeds.
Wat moet ik tegen Ivon zeggen.
Ik moest het eerst zeker weten.

Ik zuchtte even diep om bij kennis te komen.
Ik moest nu even goed na denken.
Ik moet dit met Ivon bespreken.
Maar die is natuurlijk enorm blij want ik wist dat die een kinder droom heeft.

Ik keek even uit de raam en zag Olivia en Edward dansen in de regen.
Ik zuchtte nogmaals diep.

Olivia Elaine Newton

Ik houd Edward zijn hand vast en begin te rennen '' wat heb ik dit gemist ! '' roep ik lachend uit.
'' Ik ben zo blij dat je weer geniet '' zegt Edward dan , ik lach '' ik houd zoveel van je '' zeg ik dan.
Edward tilt me opeens op en geeft me een kus , ik lach even.
'' Ik ook van jou Olivia .. ik ook van jou '' zegt hij dan.
Ik giechel even, opeens denk ik na over de bruiloft.
De bruiloft ?! denk ik dan geschrokken in mijn hoofd.
Edward kijkt me even aan '' wat is er ? '' zegt hij dan.
'' Niets '' zeg ik dan met een glimlach.
'' Ik ga even naar Merel toe '' zeg ik dan, Edward zet me neer en ik ren terug naar het paleis waar ik op zoek ga naar Merel.
Onderweg kom ik de koning en koningin tegen, ze kijken even verbaasd naar me.
'' Olivia daar ben je weer '' zegt de koningin dan vrolijk.
Ik giechel '' ja '' zeg ik dan vrolijk, ze glimlachen allebei even naar me.
Dan vervolgen we allebei ons weg.

Merel :

Ik slikte even en keek nog steeds uit het raam.
Ik ging in het vensterbank zitten.
Mijn handen lagen op mijn buik.
Een traan liep langzaam over mijn wang en drupte om mijn arm.
Opeens stormde Olivia naar binnen.

Ik ging opeens in een andere houding zitten en veegde mijn tranen weg.
"Jij bent vrolijk ." Olivia knikte.

Olivia Elaine Newton

Ik zag dat er wat dwars zat bij Merel, en ik zag dat ze net gehuild had.
'' Wat is er ? '' vraag ik dan bezorgd aan haar.

Merel :

Mij ogen begonnen te branden.
Ik probeerde de tranen tegen te houden maar het lukte niet meer.
Ik moest het iemand vertellen.
Ik moest dit kwijt.
Olivia kwam naast me zitten en keek me aan.
"Je kan me alles vertellen." zei ze erg lief.

Ik zag haar bruine ogen en zag die pret weer in haar ogen.
Ik wou dit niet verpesten.
Ik zuchtte even diep.
Ik moest dit gewoon kwijt maar aan wie ?

Olivia staarde me nog steeds aan.
Ik keek even weg want kon even die blik niet aan.
Ik wist dat ik het dan zal vertellen.
Maar opeens maakte me dat even niks meer uit ik moest dit gewoon even kwijt.

De tranen gingen harder en ik was ontroostbaar.
De emoties alles zat me tegen.

Ik stond even op en begon te ijsberen door de kamer heen.
Nu kon Olivia het wel zeker weten dat er iets me dwars zat.

Ik zuchtte even diep en nam een hap lucht.
"Ik ben over tijd ." zei ik heel zacht.

Olivia kek me even verward aan.
'Hoe bedoel je ?"

Ik kon het niet ik wou niet dat ze teleurgesteld in me zal zijn.
Maar iemand moest me helpen.

Olivia Elaine Newton

Ik dacht even na en opeens begon het me te dagen .. dus dat was er aan de hand die dag dat ze zo vrolijk was ! denk ik dan.
Opeens begin ik even mezelf te straffen omdat ik zo nieuwsgierig was, ik loop naar Merel toe en geef haar een knuffel.
'' Merel, het is niet erg toch ? Tja het is tegen de regels, maar zoals Edward is een keer tegen me zei : regels zijn er om te breken. Vind je het zelf niet leuk ? '' zeg ik dan tegen haar.
Ik blijf met mijn armen om haar heen staan.

Merel :
Ik barsten weer in tranen uit.
"Ik ben bang." zei ik weer zacht.

Iemand klopte op de deur.
Ik schrok ervan.

"Merel alles goed ik hoorde dat je weer had overgegeven."
Ow nee nu stond Ivon op dit moment voor mijn deur.

Hoe kon ik dit nu allemaal voor hem verbergen.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even op '' alles gaat goed hier, we zijn even wat .. meidendingen aan het bespreken ! '' roep ik dan.
'' Olivia ? '' hoor ik Ivon verbaasd zeggen.
'' Ja ? '' zeg ik dan.
'' Gezellig dat je er ook weer bent ! '' zegt hij dan.
Uiteindelijk loopt hij weg, ik kijk weer naar Merel, ik wrijf even over haar arm '' maar waarom ben je dan bang ? '' zeg ik dan.
'' Laten we weer even gaan zitten '' zeg ik dan.
Merel gaat op het bed zitten en ik ga naast haar zitten.

Merel :

Ik zuchtte even maar ik vond het tijd om gewoon alles op te biechten.
Ik begon bij die geweldige nacht met Ivon en hoe ik denk dat dit is gekomen.

Maar er was ook een geheim in onze familie en dat was dat de vrouwen moeilijk zwanger konden worden en de meeste kinderen dood werden geboren.
"het is een vloek!" barsten ik weer in tranen uit.

Mijn moeder had geluk gehad dat ze 4 gezonde kinderen had gebaard maar ze heeft ook 3 miskramen gehad.
waaronder een tweeling.
Ik was zo bang als ik zwanger werd dat dit ook met mijn kind zal gebeuren.
En het voor namelijkste wat het met mijn gezondheid ging doen.

Ik had alles op geschreven in mijn dagboek en ik moest nu dan pas 1 a 2 weken zwanger zijn dus alles was nog te klein.
En het was nog te vroeg om naar een dokter te gaan die het kon onderzoeken of ik daadwerkelijk zwanger ben.

Als ik alles uiteindelijk had opgebiecht voelde ik me een stuk beter naja beter ik was nog steeds bang hoe ik dit aan Ivon moest zeggen en wat hij er over zal vinden.

Er ging zoveel door mijn hoofd op dit moment.

Olivia Elaine Newton

Ik doe even mijn arm om Merel heen '' het zal vast wel goed komen, ik weet het gewoon zeker. En ik weet dat het moeilijk is .. maar ik zal er toch ook even met Ivon over praten '' zeg ik dan tegen Merel.